Ze waren de hele dag flink bij mij, maar het moment dat ze je zagen, verloren ze het! Ik begrijp het niet." zegt mijn man op regelmatige basis. Mama Kate schrijft een hilarische brief.
"Onlangs las ik een grappig artikel met de titel: 'Studie: kinderen zijn 800% stouter als hun moeders in de kamer zijn'. Ondanks het feit dat de studie nep bleek, is het concept wel waar! Kinderen gedragen zich absoluut 800% slechter als ze bij hun moeder zijn... en waarom?
Omdat jij, mama, hun veilige plek bent.
Jij bent de plaats waar ze kunnen komen met al hun problemen. Als jij iets niet beter kunt maken, wie anders kan dat dan wel?
Jij, lieve mama, bent een afvalcontainer voor onaangename gevoelens en emoties.
Als een kind het de hele dag bij elkaar heeft kunnen houden, in onaangename situaties, dan is het toch logisch dat - op het moment dat ze je zien - ze weten dat het tijd is om eindelijk los te laten. Dat betekent loslaten van wat dan ook: jammeren... huilen...
Het is het laatste waar je mee bezig wilt zijn nadat je een dag voor jezelf had of nadat je moe bent thuisgekomen van een dag op je werk... maar dat is wel wat wij, als moeders krijgen: de ongeremde uitdrukking van een rauwe emotionele bevrijding, het in het gezicht slaan, vanaf het moment dat we binnenkomen.
Je hebt je kinderen niet verwend als je met gejammer en geschreeuw aan de deur wordt begroet. Oh nee ... laat niemand je dat vertellen.
In plaats daarvan heb je net ruimte gecreeërd die veilig genoeg is voor je kind om zichzelf te zijn.
En trouwens ... het is heel (heel) belangrijk voor kinderen om écht te mogen omgaan met hun gevoelens. Wanneer ze later groot zijn, willen we dat onze kinderen over een goede emotionele intelligentie beschikken, toch?
Dus, zie het maar als een goed teken.
Gaan je kinderen scheldwoorden gebruiken, huilen, hun darmen loslaten of zich aan je vastklampen als je binnenkomt? Zie het dan als een teken dat ze van je houden.
Ook al... ja, ik weet het ... het je zo gek als iets maakt!
Ze bewaren het allemaal voor jou.
Stel jouw opvoedingvraag aan Steven op Instagram of sluit je aan bij onze besloten Facebookgroep voor ouders.
Maak je je (ernstige) zorgen over je gezinssituatie? Zoek dan contact met een hulpverlener. Als ouder kun je, afhankelijk van de problematiek, bijvoorbeeld een (zorg)leerkracht aanspreken of advies vragen aan je huisarts. Deze mensen kunnen je dan doorverwijzen naar gespecialiseerde hulp.