Lieve zoon

Ondertussen ben je een echte tiener geworden met alles erop en eraan. Moeilijke momenten wanneer je worstelt met die hormonen en die gevoeligheid. Extra bang om te mislukken en zo gestrest wanneer je onder druk staat. Het leven is niet makkelijk voor je en dat zie ik steeds opnieuw.

Wat zou ik graag even dat HSP kenmerk afzetten dat jou soms zo kan kwellen. Zo graag perfect en goed willen maar dat is niet realistisch en zeker niet nodig. Je legt het jezelf telkens weer op.

Je gaat nu terug bij een psycholoog. Jouw leraren hadden aangegeven hoe buitengewoon gestrest je was op het examen. Tijdens het jaar gaat alles goed, maar als die examens er zijn dan freak je echt. Elke geluid in het examenlokaal bezorgt je nog meer angst.

Natuurlijk vertel je dit niet aan me. Een hsper wil het altijd goed doen.

Nochtans doe je het goed. Ik ben zelf super super fier op je.

>> lees verder onder de foto

In je eerste middelbaar ontdekte ze pas dyslexie bij je. Zo laat omdat je door je intelligentie overcompenseert. Natuurlijk ook omdat je het goed wilt doen als een echte hsper. Maar je doet het zo goed. Kon ik je dat maar vertellen en duidelijk maken.

Zelf weet ik hoe het voor je is en vaak zou ik dat kenmerk ook willen afzetten. Ik voel het zo hard aan wanneer het niet gaat. Nu je tiener bent en die hormonen door je lichaam razen, wordt het moeilijk voor je om het allemaal te uiten.

Maar ik merk en voel het wanneer je me komt knuffelen hoeveel onzekerheid en angst in je kan zitten.

Lieve zoon, we komen er wel. We gaan alles doen om je te ondersteunen. Stapje voor stapje…

mama Heidi