17 september 2009... voor de meesten onder jullie waarschijnlijk een vergeten dag, ruim 8 jaar geleden. Voor mij echter de dag dat mijn avontuur als papa begon!

Als ik nu terug kijk op de jaren die achter me liggen, kan ik toch wel zeggen dat het vaderschap me als mens heeft veranderd. Het klinkt misschien wat melig, maar toch. Zoals ik dat als psycholoog netjes hoor te kunnen verwoorden: het vaderschap me als mens verrijkt. Het vaderschap heeft me enkele wijze levenslessen geleerd (en leert me nog iedere dag bij en zal dat hopelijk nog lange tijd doen!). Met vallen en opstaan... natuurlijk.

Als papa heb ik het graag "netjes voor elkaar". Propere jongen als ik ben, kom ik helemaal tot rust in een netjes opgeruimd huis, een blinkende auto, een tuin met een mooi gemaaid gazonnetje, een goed getimede agenda... en zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan. Zalig toch, om alles netjes te kunnen overschouwen, mét een gezonde dosis voorspelbaarheid en controle! De meer avontuurlijk aangelegde mensen onder jullie zullen me vooral saai vinden, maar daar geef ik geen moer om.

Er zit een grote portie netheid in mij. Bij mijn kinderen is die portie netheid nét ietsje kleiner: vuile plakhandjes na die lekkere chocoladekoek, kleren (natuurlijk binnenstebuiten uitgetrokken!) die doorheen het ganse huis dwalen, schoentjes met van dat superfijne zandbakzand, glazen met melk die omvallen tijdens de maaltijd en het beleg bijna van de tafel doen drijven, snottebellen die deskundig aan de kleren van papa worden geveegd net op het moment dat je de deur uit moet, ...

En ik moet zeggen: af en toe vloekt dit... Papa die het graag netjes heeft en de kinderen die zorgen voor de nodige portie chaos en rommel! Maar het lukt: de genadeloze neuroticus in mij heeft met scha en schande geleerd om af en toe "los te laten" zoals ze zeggen, om de boel de boel te laten en vooral te genieten van die lachende gezichtjes! Ik kan het iedereen aanraden!

Enkele jaren terug zou ik met de kruimeldief in de aanslag aan de ontbijttafel hebben gezeten om alle kruimels van hun verbrokkelde pistolet op de moment dat ze op de grond dreigen te vallen deskundig op te zuigen! Nu geniet ik vooral van het ontbijt met mijn gezinnetje (en zal ik die kruimels later wel doen verdwijnen)! En ik probeer verjaardagsfeestjes vooral niet te starten in een opgeruimd huis. 's Avonds - wanneer de feestvierders huiswaarts zijn vertrokken en de kindjes in dromenland ronddwalen - volgt er meestal een maniakale opruimepisode waarna je na een klein uurtje niet meer kan zien dat er een feestje was. Genieten van de gezellige drukte staat voorop - opruimen kan later. Feesten in de rommel en 's avonds genieten van een opgeruimd huisje dus. PapaSam