Aan de mama die zich verstopt in de badkamer omdat ze nood heeft aan dat éne minuutje terwijl de tranen van haar wangen glijden...
Aan de mama die zo moe is dat ze het gevoel heeft dat ze niet meer kan functioneren en er alles aan zou doen om te gaan liggen en de rust te krijgen die ze verdient...
Aan de mama die alleen in haar auto zit en eten binnenpropt waarvan ze niet wil dat anderen het zien of weten...
Aan de mama die wenend op de zetel ligt nadat ze riep op haar kinderen voor iets kleins en zich nu schuldig voelt...
Aan de mama die wanhopig probeert zich in die oude jeans te krijgen omdat wat ze echt wil is in de spiegel kijken en zich goed voelen over zichzelf...
Aan de mama die niet buiten durft te komen omdat het leven op dit moment te zwaar is om te dragen...
Aan de mama die opnieuw afhaaleten bestelt omdat het avondeten niet liep zoals ze wou...
Aan de mama die zich alleen voelt, of ze nu alleen thuis is of in het midden van een hoop mensen staat...
Je bent goed genoeg.
Je bent belangrijk. Je bent het waard.
Dit is een levensfase voor ons. Het is een héél héél harde, uitdagende, gekke levensfase.
Aan het einde zal het dit allemaal waard zijn. Maar nu is het hard. En het is voor zovelen onder ons hard op verschillende manieren. We praten er niet altijd over, maar het is hard en je bent en staat niet alleen.
Je bent goed genoeg.
Je doet je best.
Die kleine oogjes die naar je kijken - die denken dat je perfect bent. Ze denken dat je goed genoeg bent.
Die kleine handjes die verlangen naar door jou vastgenomen te worden - die denken dat je de sterkste bent. Ze denken dat je de wereld kan veroveren.
Die kleine mondjes die het voedsel opeten dat je hen gaf - die willen niets méér. Ze willen alleen maar jou.
Omdat je goed genoeg bent. Je bent meer dan goed genoeg, mama. Je bent ge-wel-dig.
