De aanslag in het Joods museum, de onthoofdingen door IS, het vliegtuig dat neergeschoten werd boven Oekraïne, de aanslag in Charlie Hebdo,… Allemaal recente gebeurtenissen die ook onze kinderen bereiken. Hoe ga je als ouder hiermee om?
Let niet enkel op wat kinderen vragen of vertellen over deze thema’s, maar kijk ook naar hun gedrag. Kinderen uiten zich soms anders, vb. worden stiller of net opstandiger, gaan opeens bedplassen, …
Maak tijd om met je kinderen hierover te praten en doe dit zo eerlijk mogelijk. Pas het gesprek ook aan aan de leeftijd van je kind.
Stel hen gerust. Probeer je eigen emoties/angsten eerst onder controle te krijgen. Zo niet, zou dit kinderen het gevoel kunnen geven dat mama/papa hen ook niet kan beschermen.
Vraag naar wat ze zelf weten, wat ze ervan denken en hoe ze zich erbij voelen. Laat vragen van hen komen, anders kan je hen te veel informatie en details geven die ze niet begrijpen en hen nog banger maken.
Schilder angsten niet af als aanstellerij. Minimaliseer niet, maar relativeer wel.
Jonge kinderen kennen het verschil nog niet tussen fictie en realiteit, afstand en nabijheid. Alles wat ze zien, kan hen overkomen. Vanaf 9-10 jaar zijn kinderen in staat situaties beter te begrijpen. Ze hebben meer informatie nodig.
Mediawijzer.net en Mijn Kind Online schreven de brochure “Kinderen en oorlog in de sociale media”.
